بازرسی جوش به روش ذرات مغناطیسی
MPI یک تست غیرمخرب (NDT) است که برای تشخیص ناپیوستگی های سطحی و زیرسطحی در مواد فروالکتریک مانند آهن، نیکل، کبالت و بعضی از آلیاژ های آنان، به کار میرود. این روش یک میدان مغناطیسی را درون بخش در حال تست قرار میدهد.
یک قطعه می تواند بطور مستقیم و یا غیرمستقیم مغناطیسی شود. مغناطیس کنندگی مستقیم زمانی رخ می دهد که جریان الکتریکی از درون قطعه ی در حال تست بگذرد و میدان مغناطیسی درون ماده تشکیل شود. مغناطیس کنندگی غیرمستقیم زمانی رخ میدهد که هیچ جریان الکتریکی از درون قطعه نگذرد، ولی یک میدان مغناطیسی از یک منبع بیرونی اعمال شود. خطوط مغناطیسی نیرو، عمود بر جهت جریان الکتریکی هستند که می توانند بصورت جریان متناوب(AC یک سو شده) و یا بصورت بعضی شکل های جریان مستقیم(DC) باشند.
وجود یک ناپیوستگی سطحی یا زیرسطحی در یک ماده باعث نشت شارمغناطیسی می شود. ذرات آهنی به آن جزء اعمال می شوند. این ذرات ممکن است بصورت خشک یا سوسپانسیون مرطوب باشند. اگر یک منطقه از شار نشتی موجود باشد، ذرات به این منطقه جذب می شوند. این ذرات در منطقه نشتی، جمع می شوند و تشکیل یک نشانه می دهند. این نشانه ها، دلیل بوجود آمدن آنها و نحوه از بین بردن آنها(درصورت وجود) قابل ارزیابی و تشخیص هستند.
اکسید آهن، یک ذره متداول است که در هردو سیستم خشک و مرطوب، برای تشخیص ترک ها به کار می رود. حدود اندازه ی ذرات سیستم مرطوب از نیم تا ده میکرومتر است که با حمل کننده ی آب یا روغن استفاده می شود. برای بازرسی صحیح، ذرات مورد استفاده در سیستم های مرطوب، باید دارای رنگدانه هایی اعمال شده باشند؛ که در ۳۶۵ نانومتر (نور فرابنفش) فلوئورسانس می شوند و نیازمند ۱۰۰۰ µW/cm2 (10 W/m2) در سطح قطعه هستند. بطور معمول، سبز و زرد به وسیله ی ذرات فلوئورسانس ساخته می شوند. فلوئورسانس های سبز و زرد به این علت انتخاب شده اند که چشمان انسان بهترین واکنش را نسبت به آن رنگ ها دارد. حدود اندازه ی پودرهای ذرات خشک از ۵ تا ۱۷۰ میکرومتر است. این ذرات طوری طراحی شده اند که در نور سفید دیده می شوند.
روش فلوئورسانس مرطوب
روش ذرات خشک